เครื่องวัดออกซิเจน

เครื่องวัดออกซิเจนในน้ำ (DO Meter) คือเครื่องมือที่ใช้วัดปริมาณออกซิเจนในน้ำ เพื่อบ่งชี้คุณภาพของน้ำว่าเหมาะสมกับการใช้ประโยชน์ในด้านต่างๆ หรือไม่
Dissolved oxygen สามารถนิยามได้ว่าเป็นการกระจายทางกายภาพของออกซิเจนในน้ำ โดยมีแหล่งที่มาจากชั้นบรรยากาศและการสังเคราะห์โดยพืช คลื่นและการไหลของน้ำได้ผสมอากาศเข้ากับน้ำ ในขณะที่พืชน้ำผลิตออกซิเจนซึ่งเป็นผลพลอยได้จากการสังเคราะห์แสง
ปริมาณของออกซิเจนขึ้นอยูกับปัจจัยต่างๆ เช่นอุณหภูมิ, ความเค็ม และความกดอากาศของน้ำ โดยทั้งหมดสามารถเพิ่มหรือลดปริมาณออกซิเจนได้
ประเภทต่างๆ ของเครื่องวัดออกซิเจนในน้ำ
แบบโพลาโรกราฟิค (Polarographic) เครื่องมือประเภทนี้ใช้ความต่างศักย์ไฟฟ้าภายนอก โดยรักษาความแตกต่างที่เกิดขึ้นระหว่งขั้วบวกและขั้วลบให้น้อยกว่า 0.5 โวลท์ ความต่างศักย์ไฟฟ้าที่แตกต่างกันระหว่างขั้วบวกและขั้วลบให้ปริมาณของออกซิเจน
แบบกัลวานิก (Galvanic) ประกอบด้วยขั้วลบและขั้วบวกจุ่มลงในอิเล็กโทรไลท์ ทำให้เกิดประจุไฟฟ้า ความแตกต่างในประจุไฟฟ้าให้ปริมาณของออกซิเจน เครื่องวัดออกซิเจนในน้ำแบบกัลวานิกให้ค่าความแม่นยำและเที่ยงตรงกว่าแบบโพลาโรกราฟิค
แบบเรืองแสง (Optical Fluorescence) ประกอบด้วยเซ็นเซอร์ที่เรืองแสงเมื่อสัมผัสกับออกซิเจน ช่วงเวลาที่เซ็นเซอร์เรืองแสงแสดงปริมาณของออกซิเจน เครื่องมือประเภทนี้เหมาะสำหรับวัดปริมาณน้ำใต้ดิน